Berichten

Hoe blijf je je emoties de baas?

Negatieve emoties

Het regende buiten pijpestelen. Snel ging ik naar binnen bij het filmhuis en in de rij staan voor de film. Ik had al kaartjes, maar er waren geen vaste plaatsen. Nog een beetje nadruppend zag ik een man, gevolgd door een vrouw  binnenkomen. Na een paar minuten stroomden de man, en later de vrouw zijwaarts de rij in, in plaats van achter aan te sluiten. Ik keek er naar, maar zei nog niets. Er kwam een gevoel van onrechtvaardigheid bij mij op. Ik was expres vroeg gekomen, om niet helemaal vooraan te moeten zitten.

Moest ik daar nou wat van zeggen of maar gewoon laten passeren? Ik koos voor de eerste optie en de man keek mij glazig aan en bleef gewoon staan. De persoon voor mij had het ook gezien en gehoord en viel mij bij. De vrouw die bij de man hoorde gaf antwoord en vond dat zij het volste recht hadden te staan waar ze stonden.

Enfin, het werd duidelijk dat deze mensen niet van plan waren om achter aan te sluiten. Ik keek de man aan en uitte mijn ongenoegen “U bent wel eigenwijs hè?” en weer keek hij terug maar gaf geen reactie.

Ik voelde boosheid opkomen en dacht ‘Wat een asociaal gedrag, geen manieren, respectloos’ maar bleef uiterlijk rustig. Ik voelde en erkende mijn boosheid, maar wilde verder geen scène maken. Daarom richtte ik mijn aandacht op mijn ademhaling en zo raakte ik de negatieve energie kwijt.

Verander je focus

Inmiddels was mijn vriendin ook gearriveerd en besloot ik om mij op haar te focussen in plaats van op dat ‘vervelende’ stel. Ik ging met mijn rug naar hen toe staan en zo kwam er weer ruimte voor andere meer positieve gevoelens en gedachten. Ik was blij dat ik dit negatieve incident voorbij kon laten gaan, door mijn gevoel te erkennen en te uiten en vervolgens mijn focus te verleggen. De film was hartverwarmend en vol positieve energie verlieten we de zaal.

Herkenbare situatie? Dat er iets gebeurt, waarbij even (heftige) negatieve emoties naar boven komen? En hoe reageer jij dan?

Drie emotieregulatiesystemen

Vanuit de evolutie zijn er drie systemen om emoties te reguleren.

  1. gevaarsysteem, gericht op zelfbescherming (vechten, vluchten, verstijven) => activerend/remmend
  2. jaagsysteem, gericht op beloning (willen, streven, presteren, consumeren) => activerend
  3. zorgsysteem, gericht op sociale verbinding (zorgzaamheid en vriendelijkheid) => kalmerend

Zowel bij het gevaar- en jaagsysteem is het stressniveau hoog (zoals versnelde ademhaling en hartslag, verhoogde bloeddruk). Het lichaam is in staat van paraatheid en de aandacht is gericht op wat dreigt of wat begeerd wordt.

Het zorg- en kalmereringssysteem is gericht op geborgenheid en vredig samenzijn met zichzelf en elkaar. Oxytocine en endorfines komen vrij bij het ervaren van gevoelens van warmte, tevredenheid en verbondenheid. De ademhaling en hartslag vertragen, bloeddruk zakt en spieren ontspannen. Herstel en groei kunnen plaatsvinden. Het aandachtsveld verbreedt, omdat de focus niet gericht is op dreiging of wat ontbreekt. En zo komt er ruimte voor speelsheid en creativiteit.

De drie systemen zijn alle drie onmisbaar om te overleven en kunnen elkaar snel afwisselen. Belangrijk is de balans tussen inspanning en ontspanning. Weer tot rust komen na actie.

 

Katten

alert

genieten

Zo zie je dat ook bij katten. Neem nou Sep, mijn lieve jonge kat is het ene moment gericht op jacht, het andere moment geeft hij zich in volle tevredenheid over aan de zon. Echt opmerkelijk hoe snel hij dit in korte tijd kan afwisselen. Hij blijft in ieder geval niet hangen in negatieve emoties ;-).

 

Succes!

Caroline

Literatuur: Bohlmeijer, E., Bolier, L., Westerhof, G., Walburg. J.A. (2013). Handboek positieve psychologie. Amsterdam, Nederland: Boom.
Foto:  junkart door Patrick Visser, gemaakt van afvalmetaal, bij Hermitage, Amsterdam, 2017

Uitstellen? Niets is wat het lijkt …

Heb je ook wel eens last van het uitstellen van zaken waar je tegenop ziet om wat voor reden dan ook? Je bent niet de enige.

Een mooi voorbeeld van mijn uitstellen is een drietal laatste onderzoeksvakken van mijn studie Pyschologie die ik niet voor niets tot het laatst bewaard heb.

Onlangs heb ik een daarvan met succes afgerond en ook nog eens boven verwachting snel en met een ruime voldoende. Ik was blij verrast en heb het vak zelfs met plezier gedaan. Kortom waag de sprong.

Waarom uitstellen? Wat maakte dat ik er tegenop zag?

  • eerdere ervaring met onderzoeksvakken => kostte mij meer tijd en energie dan de andere vakken
  • minder affiniteit met het doen van onderzoek => het toepassen van o.a. statistische technieken is niet mijn ding

 

Wat ik verder opmerkte

  • voor deze ‘lastige’ vakken scoorde ik relatief hoge cijfers (waarschijnlijk omdat ik er zoveel tijd en energie in stak) en dat gaf/geeft veel voldoening
  • naarmate de studie verder vordert merk ik dat kennis en ervaring samenkomen en dit zorgt ervoor dat ik gegroeid ben in het doen van onderzoek, waardoor ik er nu minder tegenop zie en het mij makkelijker afgaat.

 

Wat heb ik ervan geleerd?

  • mij minder laten beïnvloeden door mijn eigen gedachten (lastige vakken) of meningen van anderen over die vakken. Tenslotte is het elke keer weer een unieke ervaring en is alles altijd in beweging dus niets blijft hetzelfde.
  • mijn zelfeffectiviteit* is gegroeid door de studie. Door mijn doorzettingsvermogen, ook als het lastig werd gewoon doorgaan met goed resultaat!

*  In de theorie van het sociaal leren van Bandura (p. 70-71) wordt er sterke nadruk gelegd op het feit dat het voor mensen belangrijk is te beseffen dat men een situatie onder controle heeft, dat men deze beheerst. Belangrijk hierbij is dat de persoon door zijn/haar gedrag het gewenste resultaat verwacht.

Hierbij spelen doeltreffendheidverwachting (vertrouwen in eigen kunnen) en resultaatverwachting (gewenst resultaat in algemeen) een belangrijke rol. Het is vooral de kracht van het vertrouwen in eigen kunnen (zelfeffectiviteit), die ervoor zorgt dat mensen moeilijke dingen doen. Heeft de persoon een lage verwachting van beiden dan kan de persoon bijvoorbeeld vermijdend gedrag vertonen.

Bron: Lang, G. & Van der Molen, H.T., Psychologische Gespreksvoering, 16e herziene druk, 2014. Amsterdam: Uitgeverij Boom Nelissen, Amsterdam


 

En wat kun jij met deze informatie?

De kans is groot dat het zo niet alleen bij mij werkt maar ook bij jou. Ik hoor dat regelmatig terug. Dus merk je bij jezelf een vorm van uitstellen, vraag  jezelf dan het volgende af:

  • Waar zie jij tegenop? Wat stel jij uit?
  • Welke (negatieve) gedachten heb je erover?
  • En als je gewoon begint, wat merk je dan op?
  • Wat kun je hiervan leren?

 


Happiness lies in the joy of achievement and the thrill of creative effort – Franklin D. Roosevelt


 

Succces en ik ben benieuwd naar jouw ervaring.

Enjoy your life!

Caroline

Vind je deze informatie interessant? Wil je dit bericht dan delen met jouw vrienden en netwerk via de shareknoppen? Alvast bedankt.

 

Helpende gedachten maken krachtig

Onlangs las ik een mooie quote van de Perzische dichter Hafiz:

“What we speak becomes the house we live in.”

Vrij vertaald wat we zeggen (vooral tegen onszelf) wordt het huis waarin we leven; met andere woorden bepaalt in belangrijke mate hoe we omgaan met onszelf. Het is goed om je hiervan bewust te zijn.

Innerlijke criticus

We hebben allemaal een innerlijk stemmetje, die nogal negatief en veroordelend kan zijn en je snel naar beneden haalt als er iets niet goed gaat.

innerlijke criticusDeze innerlijke criticus is ontstaan om je te beschermen tegen kritiek en afwijzing van anderen, maar slaat daarin door en zorgt voor onzekerheid, blokkades, minder zelfvertrouwen en minder spontaniteit.

Zodra je de innerlijke criticus bij jezelf bemerkt, wees je dan bewust van de positieve bedoeling (bescherming) en kijk er van een afstandje naar in plaats van ermee samen te vallen.

Stel jezelf dan de vraag welke angst er onder ligt. Door het erkennen van de onderliggende angst komt er ruimte en kun je het meer relativeren en kun je bewust kiezen voor meer positieve helpende gedachten.

Helpende gedachten

Voorbeelden van de innerlijke criticus (IC), onderliggende angst en helpende gedachten (HG):

IC: Het gaat je nooit lukken =>
angst om te falen =>
HG: Volgende keer beter of Elk stapje in de goede richting is er een, hoe klein ook.

IC: Wees maar stil bij de vergadering, want je zegt toch altijd het verkeerde =>
angst om het niet goed te doen =>
HG: Mijn mening is ook belangrijk, ook al hoeft niet iedereen het met mij eens te zijn.

IC: Je bent te dik, te dun, …… =>
angst om niet mooi genoeg te zijn =>
HG: Ik ben goed zoals ik ben.

IC: Je had het nog beter moeten doen =>
angst om niet goed genoeg te zijn =>
HG: Goed is goed genoeg.

IC: Angsthaas! Je durft niet eens ……. =>
angst om controle te verliezen =>
HG: Ik vind het spannend en dat mag. Ik kan met de spanning omgaan.

Dus wees je bewust wat je tegen jezelf zegt want dat heeft grote invloed op jouw gevoel en gedrag. Eigenlijk sluit deze informatie naadloos aan bij mijn blog Ik heb altijd geluk want dat is een  gedachte die je helpt te focussen op het positieve.

Gedicht Moeder Theresa

Op een kerstkaart die ik dit jaar van een vriendin ontving stond het mooie gedicht van Moeder Theresa dat ik graag met je deel en je wellicht inspireert tot (nog meer) helpende gedachten.

Het leven is een kans, profiteer ervan.
Het leven is mooi, bewonder het.
Het leven is een zegen, beproef het.
Het leven is een droom, verwezenlijk die.
Het leven is een uitdaging, neem die aan.
Het leven is een plicht, vervul die.
Het leven is een spel, speel het.
Het leven is duur, koester het.
Het leven is rijkdom, bewaar die.
Het leven is liefde, geniet ervan.
Het leven is een belofte, kom die na.
Het leven is droefheid, overwin die.
Het leven is een lied, zing het.
Het leven is een strijd, aanvaard die.
Het leven is een tragedie, zie die onder ogen.
Het leven is geluk, maak het.
Het leven is te kostbaar, verwoest het niet.
Het leven is leven, vecht ervoor.


Tenslotte wens ik je gezellige kerstdagen en in alle opzichten een mooi 2016!

gelukkig nieuwjaar

Bovenstaande foto heb ik gemaakt in Le Petit Palais in Parijs, augustus 2015.

Enjoy your life!

Caroline

 

Vind je deze informatie interessant? Wil je dit bericht dan delen met jouw vrienden en netwerk via de shareknoppen? Alvast bedankt.

 

De kracht van geduld

filosofie Het schrijven van mijn essay voor Filosofie was een leuke én lastige opdracht *.

Ik ben er helemaal ingedoken en was daar een week behoorlijk druk mee. Iedere keer kleine wijzigingen aanbrengen en soms ook rigoreuze veranderingen. Kortom het was een intense periode, waarbij ik de stof talloze keren heb doorgelezen en voordeel is dat ik deze nu niet meer vergeet. Maar goed dat veel cliënten op vakantie waren en ik er tijd voor vrij kon maken. Lees meer